Eerst deed ik er niet veel mee. Nu ik het juist wel leuk vind, ging het op een één of andere manier een beetje in mijn nek hijgen. Ik kreeg dingen te zien en te weten die ik gewoon niet wil weten.
Ik denk dat mijn wat-moet-ik-met-mijn-leven-probleem ook op deze manier kan worden opgelost. Waarom je bezig houden met mensen die willen dat je in de tijd stil blijft staan? Waarom met mensen omgaan die het niet interessant vinden wat je doet? Als je maar aardig bent en veel voor diegene overheeft? Al zie je daar zelf niks van terug? Als je iemand beloftes doet en die andere zo genaamd deze beloftes vergeet? Als ze je niet inspireren? Niet willen helpen jou een goed gevoel willen geven?
It's time to focus people...
Ik voel me ineens een 10-jarig kind die voorlopig nog niet wil slapen. Zo veel energie en toch ook zo veel volwassenheid. Jeetje, wat ben ik volwassen.
En nu geloof je me al helemaal he?
