Gone mental, gone hard

Ik heb er schijt aan gekregen. And I'm ready for it. Blijkbaar had het met faith te maken. En ja, ik begrijp het! Al die tijd had ik gewoon gelijk, maar durfde ik mezelf niet gelijk te geven. En ach, dat vind ik helemaal niet erg. Ik overleef het.
Het is soms te vaag om naar foto's te kijken. Ik houd er van om naar mezelf te kijken. Het klinkt misschien raar, maar op foto's zie ik mezelf altijd zo anders. Het is raar om mezelf te zijn en als ik in de spiegel kijk, lijkt het soms alsof iemand anders naar me terug te kijkt. Alsof ik niet helemaal bewust van mezelf ben. Ik weet dat ik leuk op foto's kan kijken, maar als ik in mijn lichaam zit, voel ik dat niet, zeg maar. Te vreemd, maar ja een beetje vreemd mag iedereen zijn, toch?