So it have been some time...
Tegenwoordig is het werken of werken aan de scriptie. Veel interessanter kan ik het niet voor je maken. Het werken in de Bijenkorf loopt op rolletjes (inclusief een 'nieuwe' functie, wat het werk een stuk interessanter gaat maken), in tegenstelling tot het andere werk. Dat ik mijn scriptie niet zo maar uit mijn mouw ging rollen was voor mijzelf duidelijk. Al kan ik natuurlijk behoorlijk leuk schrijven, maarja dit was toch een other kind of thing. Een scriptie is voor de school iets vanzelfsprekend. Waarom zouden ze er uberhaupt veel informatie over geven? Zo moeilijk is het toch niet? Anyway bij mij gaat mis wat maar mis kan gaan. Waarschijnlijk is mijn plan niet eens ingeleverd bij de examencommissie, die voor het laatst 4 juli bij elkaar kwam. En inderdaad. HET IS AL VIER JULI GEWEEST.
Niet dat het zo'n strikte verplichting is (eh, echt wel). Dus heb ik net met mijn werk een soort van goedkeuring gekregen dat ik een week voor inleverdatum vrij kon krijgen... Denk niet dat ik het nodig zal hebben. DJEEZ. Morgen op gesprek met miss 'waarom-heb-je-me-niet-gemaild-dan?'... Die mij ook het advies gaf om vooral niet duimendraaiend te wachten, maar gewoon door te gaan. Met het vertrouwen dat mijn plan 27 juni ingeleverd zou worden (maar ach, waarom zou je dat doen als het 4 juli ook nog kan)(en dit vervolgens ook gewoon doodleuk niet doen)(en dat terwijl mijn plan netjes opgemaakt was)(en allang verstuurd naar miss, namelijk op 13 juni)(en dat is ruiiiiiim voor de inleverdatum)(dankuwel). Oh, how I wish I could take control...
Anyway, vandaag uitgeslapen (tot 930, am I good or what?!), kamertje opgeruimd, wat energy naar binnen gedronken (lees: REDBULL) en vervolgens The Bachelorette gekeken (ik moet natuurlijk wel op de hoogte blijven van wat alle nietsnutten in Amerika op tv kijken), al waren dat maar 10 minuutjes en nu ben ik hier mijn frustraties aan het weg schrijven. Straks maar weer even naar de OBA, om mijn gesprek van morgen voor te bereiden. Om morgen vervolgens om 930 afgezeken te worden, de schuld van het plan in mijn schoenen wordt geschoven (haha, dat rijmt! Djeez, I'm really good!) en daarna huilend in de trein naar moederlief en Cooperlief te gaan en mijn tranen in de vacht van mijn hondje verbergen. Wat schrijf ik toch gevoelig.
Niet al te onbelangerijk: Mijn stand van het leuke-nieuwe-dingen-shoppen. Ben ik ook al zo goed in. De bankrekening is het daar niet met me mee eens. Watch this. Zoe Karssen en Ray Ban. En een Nudie Jeans, maar ik kan zo gauw ff niet de goede pic vinden ;).
