Mijn keel voelt droog aan. Ik heb water nodig. En snel. Ik loop naar de keuken, pak een glas en vul het. Ik moet me even vast houden aan het aanrecht. Hij is echt weg, met de tas. De tas met zijn kleren en het kado dat ik voor hem gekocht had. Gelukkig vond hij die wel leuk. Of brengt hij hem terug, want ik had het bonnetje er bij gedaan. Ik ga weer zitten en zet het glas water op tafel. Wat zijn de muren van de woonkamer toch wit. Ik ben veel liever in mijn eigen kamer. Daar is bijna geen kaal stukje muur meer over. De televisie staat aan, maar toch hoor ik mijn eigen oren suizen. Het ligt waarschijnlijk aan het programma wat nu op staat; Little house on the prairie. Heerlijk ouderwets met violen als achtergrondmuziekje. Geen auto's, maar paard en wagen. Was het leven maar nog zo simpel.
Mijn ogen zijn opgezwollen en ze voelen zwaar aan. Ik wil naar bed. Ik houd van de warmte van mijn bed. Ik zou eerst moeten avondeten, maar daar heb ik totaal geen zin in. Ah fijn, mijn hoofd vindt het ook leuk om zich met mijn ogen te bemoeien. Ik heb trek in een aspirine. He gatsie. Ik haat dit. Ik wil naar mama! :)
pic source we heart it.com
1 opmerking:
Jeetje zeg! Ik kan er niet helemaal achter komen wat er is gebeurd tussen jou en hem? Maar het klinkt niet zo leuk!
Een reactie posten