Vijftig cent in de automaat, nog eens twintig er bij. Gelukkig, de machine gooit er een Ice Tea uit. Ik loop naar een rustig plaatsje en maak mijn blikje open. Pak mijn telefoon en tot mijn opluchting is er nog al wat gebeurd. Ik bekijk eerst de onbelangrijke dingen en dan de mail. Damn it. Geen leuke. I hate my life.
Totdat de keukenmedewerkers van de Bij met z'n allen gaan fluiten. Gaat er iemand weg, wordt ie weggefluit. Zo vrolijk. Die mensen hebben zo'n lol met elkaar en ze krijgen het zelfs voor elkaar om mij een glimlach te geven. I love my job. De mensen die er werken zijn heerlijk en puur. We hebben dezelfde irritaties tijdens het werk, we doen samen de vervelende klusjes en moeten om alles lachen wat eigenlijk niet grappig is.
1 opmerking:
Leuk geschreven
Een reactie posten